قبیله بالکیبالَکی، از قبایل بزرگ کرد عراق، ساکن نوار مرزی مجاور خاک ایران و ترکیه است. ۱ - موقعیت مکانی قبیلهبا قبیله بالک خویشاوند نزدیک، و از شاخه های بلباس، روژکی و بابان اند؛ موطن اصلی بالکیها نزدیک مَلَطیه بوده و تا داخل خاک ترکیه گسترده بوده است. عده ای از بالکیها، بر اثر اختلافات داخلی قبیله ای به نواحی رواندوز کوچ کرده و در آن‌جا سکنی گزیده‌اند و بخشی از این عده که در تنگه علی بک ساکن شده‌اند جزو قبیله بلباس به شمار آمده اند. شرفنامه بدلیسی [۱]
شرف الدین بن شمس الدین بدلیسی، شرفنامه: تاریخ مفصّل کردستان، ج۱، ص۴۷۴، چاپ محمد عباسی، چاپ افست تهران ۱۳۴۳ ش.
از کهنترین منابعی است که نام قبیله بالکی در آن آمده است.
۲ - قبیله بابک در امروزقبیله بالکی اکنون قبیله ای مستقل است و با قبایل کنونی بالک و بلباس وابستگی عشیره ای ندارد. بالکیها در پانزده قریه ساکن اند. تیره های مالاموس و مالاباس و مام لاسه و مالاجیاووک در قریه های سرکلی و هودیان و بادلیان و سریشمه سکونت دارند. [۲]
عباس عزاوی، عشائرالعراق، ج۲، ص۱۴۱ـ۱۴۲، قم ۱۳۷۰ ش.
بالکیها مانند بالکها از راه زراعت و دامداری زندگی می‌کنند.
دامداران بالکی تابستانها به مرتعهای واقع در خاک ایران کوچ می‌کنند. ۳ - فهرست منابع(۱) شرف الدین بن شمس الدین بدلیسی، شرفنامه: تاریخ مفصّل کردستان، چاپ محمد عباسی، چاپ افست تهران ۱۳۴۳ ش. (۲) عباس عزاوی، عشائرالعراق، قم ۱۳۷۰ ش. ۴ - پانویس
۵ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «قبیله بالکی»، شماره۳۴۱. |